Episode 39 Rock Band Fanny

Fanny Mendelssohn, in volledige Fanny (Cäcilie) Mendelssohn-Bartholdy, gehuwde naam Fanny Hensel (14 november 1805, Hamburg, Duitsland - 14 mei 1847, Berlijn, Pruisen), was een Duitse pianist en componist, de oudste zus en vertrouweling van de componist Felix Mendelssohn. Ze componeerde meer dan 460 muziekstukken. Haar composities omvatten een pianotrio en verschillende boeken van solo-pianostukken en liedjes. Een aantal van haar nummers werden oorspronkelijk gepubliceerd onder de naam van haar broer in zijn opus 8 en 9 collecties. Haar pianowerken zijn vaak op de manier van liedjes, en velen dragen de naam Liever Für Das Pianoforte (nummers voor de piano, een parallel aan Felix's nummers zonder woorden.

Fanny Hensel groeide op in een goed gelegen en zeer gekweekt Familie Berlijn. Zij en haar jongere broers en zus Felix, Rebecca en Paul kregen allemaal uitstekend onderwijs. De bankier Abraham Mendelssohn Bartholdy en zijn vrouw Lea waren snel om het uitzonderlijke muzikale talent van Fanny te herkennen en, net als haar broer Felix, werd ze instructie van de Beste muziekleraren beschikbaar. In 1816, tijdens een periode van enkele maanden doorgebracht in Parijs, studeerde de kinderen piano met Marie Bigot de Morogen, die een bijzonder favoriet was van Haydn's en Beethoven's.

Na terugkeer naar Berlijn namen ze lessen aan De bekende Beethoven-interpreter Ludwig Berger. Abraham Mendelssohn huurde de consciëntieuze Carl Friedrich Zelter, een vriend van Goethe's en de directeur van de Berliner Singakademie, om zijn kinderen m te leren USIC-theorie en compositie. Fanny werd al snel bekend bij de vriendenkring van de Mendelssohn en kennissen niet alleen als een uitstekende pianist, maar ook als de componist van lieder en piano-stukken. In een overlijdensop geschreven vlak nadat Fanny's plotselinge dood, schreef de Berlijnse muziekcriticus Ludwig Rellstab dat ze 'een partnerschap van talent' had gedeeld met haar beroemde broer en "had een mate van muzikale kennis bereikt die weinig andere kunstenaars die hun leven hebben behaald Muziek kan claimen ".

Desondanks was Fanny Hensel in staat om ten minste een kleine cirkel van concertgangers te bereiken door haar werken in de Sonntagsmusiken te presenteren die in het begin van de jaren 1820 werden opgericht. Na het voorbeeld van Zelter's Freitagsmusiken huurde Abraham Mendelssohn muzikanten in van de Hofkapelle om in deze concerten te spelen die plaatsvond in het thuis van het Mendelssohn elke andere zondag van 11 a. . tot 2 p. .. Dit gaf zowel Felix als Fanny een kans om werken uit te voeren door eerdere en hedendaagse componisten en om hun eigen werken uit te proberen in een semi-openbare omgeving met een met de hand geplukt publiek.

In 1829, toen Felix het huis verliet om zijn eerste uitgebreide reis naar Engeland te beginnen, werden de "Sonntagsmusiken" niet voortgezet. In het voorjaar van 1831 had Fanny, die in oktober 1829 WILHELM HENEL gehuwde, besloot deze concerten te herstellen die, zoals gemeld door Rellstab, "een muzikaal festival van de meest ongewone soort, in welke zorgvuldige interpretaties van klassieke werken van voormalige en stroom waren Tijden kunnen worden gehoord en het plezier werd versterkt door de uitvoeringen of loutere aanwezigheid van de allerbeste Berlijnse muzikanten of die van elders die onze stad bezochten. " Fanny Hensel uitgevoerd en begeleidde haar koor, wat bestond uit ongeveer twintig zangers die geven, verbonden door instrumentalisten die vrienden waren van HERS, hoogniveau-uitvoeringen van oratorios, opera Arias en kamermuziek van Bach, Mozart, Beethoven, Weber en Mendelssohn. Hier was ze ook in staat om haar eigen werken bekend te maken.

In 1839/40 was de Hensel-familie eindelijk in staat om een ​​langdurige wens te vervullen: ze brachten een jaar door in Italië. Dit jaar was een van de gelukkigste in het leven van Fanny. In Italië ontving ze uiteindelijk erkenning voor haar werk voorbij de familiekring en maakte kennis met verschillende muzikanten die in hoge mate aan haar werk dachten en waren ondersteunend van haar creativiteit.

de jonge Charles Gounod schreef bijvoorbeeld het volgende in zijn herinneringen ", mevrouw Hensel was een extreem geleerde muzikant en speelde de piano heel goed. Ondanks haar kleine, lichte figuur was ze een vrouw van uitstekend intellect en vol van energie die in haar diepe, vurige ogen kan worden gelezen. Samen met dit alles was ze een extreem getalenteerde pianist. ". Na terugkeer naar Berlijn, componeerde Fanny haar belangrijkste pianowerk, de biografische cyclus Das Jahr (1841). Tijdens het tijdperk waarin zij Fanny leefde, was de enige componist om het idee te gebruiken om elk van de twaalf maanden van het jaar muzikaal te maken.

Het was pas in het laatste jaar van haar leven die Fanny, aangemoedigd door de familievriend Robert von Keudall en ondanks de expliciete bezwaren van haar broer, vond de moed om systematisch te beginnen met het afdrukken van haar werken. Dus, in 1846 lieder, een Cappella-koorliedjes en piano-stukken verschenen met de OPUS-nummers 1 tot 7.

ze was niet om door verdere publicaties van haar werken te dragen: Fanny Hensel stierf aan een beroerte voor één Van haar "Sonntagsmusiken" op 14 mei 1847. Na de dood van zijn zuster viel Felix Mendelssohn in een diepe depressie; Hij stierf plotseling op 4 november van hetzelfde jaar. Op verzoek van zijn zwager Wilhelm Hensel had hij zich geregeld voor verschillende fanny's verdere werken die moeten worden gepubliceerd. Ze verschenen in 1850. In 1987 begon de Furore Verlag die van die van haar werken te publiceren die onbedrukt bleef. Vandaag wordt Fanny Hensel geboren Mendelssohn beschouwd als een van de belangrijkste componisten van het romantische tijdperk.

Uiteindelijk heeft Fanny Lye bezorgd een score geschreven door zijn directeur, en daarbij wordt klei een van slechts een handvol bestuurders voor wie dit een ding is - de anderen van de top van mijn hoofd zijn John Carpenter , Clint Eastwood en Alejandro Amenábar. CLAYS-score is vrij fascinerend en vrij briljant; Om de historische authenticiteit te handhaven, heeft klei waar mogelijk geprobeerd om alleen instrumenten te gebruiken die in de tijdsperiode in het algemeen gemeenschappelijk gebruik waren, werd de film ingesteld (met een beetje speelruimte), wat leidde tot hem inkorting van muzikanten van heel Europa die Cornetts en Sackbuts, Recorders en Centurne, Luten, Hurdy-Gurdys en de Viola de Gamba. Deze instrumenten werden aangevuld met een hedendaags string-en-messing ensemble uitgevoerd door Anthony Weeden, en vergezeld van vocale uitvoeringen van het Oxford-gebaseerde I Fagiolini vroege muziekkoor.

Dit alles kan ertoe leiden dat de onoplettend denken dat Fanny Lye-bezorging een van die rare, idiosyncratische, overdreven periodescores zal zijn, maar in feite is Clays-werk geweldig: terwijl je zeker weet dat de instrumenten niet het conventionele zijn Degenen die in normale scores worden gebruikt, is het nog steeds vol met emotie, heeft verschillende herkenbare thema's, enkele momenten van verrassend effectieve actie, enkele momenten van nog verrassenderere, lichte afschuwdissonantie en verschillende punten van grootschalige instrumentale en koorkracht. Clay zegt dat het idee voor elk karakter was om hun eigen instrumenten - sterinstrumenten te hebben - en dus Fanny, John, Thomas, Thomass Wife Rebecca, en de sheriff, worden elk afgebeeld door een van de belangrijkste instrumentele ideeën; De manier waarop Clay ze combineert, omdat de score vordert, is een van de belangrijkste elementen in hoe hij zijn centrale verhaal muzikaal overlegt.

thematisch, de score wordt gedomineerd door de geïntroduceerde in de eerste keu, oude soldaten. Het is een langzaam, eenvoudig stuk, perfect voor het weergeven van de Puritein-levensstijl van de Lye-familie en wordt meestal geleverd door een Solo Renaissance-trompet die wordt ondersteund door snaren en de lichtste van koorinten. Er is een hint van Ennio Morricone in een deel van de frasering, evenals enkele oppervlakkige overeenkomsten met de melodie van de traditionele Zweedse volkslied-draaide-hymne, hoe groot gij zijt, maar het is een van de meest gedenkwaardige melodieën die dit jaar hoorden. Er zijn talloze capitulaties van het thema later in de score, waarvan de besten ongetwijfeld de adembenemende tweede ochtend, die opkomt tot volkomen glorieuze hoogtes van thematische instrumentale majesteit aan het einde, en is net zo dwingend een afbeelding van een zonsopgang als ik ooit is gehoord.

Verschillende aanwijzingen die opzettelijk zijn, de muzikale stylists van Cromwells Engeland. Verkleden is een levendige en onverwacht speelse dans voor een overvloed aan periode-instrumenten. Salve & Flesh is een mooi stukje koorwriting dat wordt verfraaid door meer periode texturen, en heeft een voelbaar gevoel van religieuze druppel, hoewel de manier waarop Clay ongebruikelijke harmonische dissonantaten met zijn instrumenten onder de stemmen creëert, zorgt ervoor dat het niet goed is . Medlars begint met een bijna mediterrane uitstraling door zijn verschillende gitaarachtige texturen - Theorbos, Centterns en Lutes - en aangezien het zich ontwikkelt, keurt het een aangename, landelijke, bijna vrolijke houding aan die volledig mooi is.

Gevecht! is een korte maar nogal intense actiesequentie met een dwangbegrepen agressieve herhaalde ostinato die de verschillende messing-instrumenten doorgaat, en gepaard gaat met schelle, intens vicieuze explosies van geluid. Later, de prachtige aanpak van de Sheriff is voorzien van een aantal intimiderende string en messing ostinati, ondersteund door oorlogszuchtige percussie ideeën en historische instrumenten uitvoeren aan de lage uiteinden van hun registers, duidelijk illustreren dat de Sheriff is een man serieus genomen te worden, en zelfs gevreesd. Het ding eindigt zelfs met een trommel tattoo vergelijkbaar met die vroeger hoorde bij gordijnen en onthoofdingen, als om de punt naar huis verder te hameren. Interessant is dat in de briljante The Sheriffs Rapture later in de score, deze zelfde ideeën zijn volledig ingeschakeld op hun hoofd, en word een koortsachtige, bijna-krankzinnig dansstuk die lijkt te zijn middeleeuwse volksliedjes mengen met iets naderen van een musical orgie.

Het koor komt naar voren in de waarheid, intoning plechtig maar met grote diepte van het gevoel over een wanhopige, maar dramatische orkestrale passage. Dit wordt gevolgd door het middelpunt van de score, de ceremonie, die het koor mengt, en de cisters en luiten, met een niet aflatende staccato ritme in de strijkers, en groeit meer intense en bijna ondraaglijk spannend als het zich ontwikkelt, De hele zaak lijkt te wankelen op de lip van de razernij van haar gehele zes minuten looptijd, terwijl blijkbaar ook het bouwen aan iets belangrijks, onverbiddelijk het draaien van de intensiteit omdat het zo doet. De vage gelijkenis tussen kleien ostinato en bekende westminsterslag klokkenspel verhoogt ook het gevoel van het stuk dat het aftellen, en is zeer slim.

De houtblazers fladdert in Retribution zijn ook klassieke Morricone, voordat de hele zaak uitbreekt in een massa van levendige dissonantie en chaos, terwijl het middel speelt als een stuk van de klassieke horror scoren, en is vol van ingewikkelde lagen van earsplitting messing, doorslaand koorzang, en zwaar onderdrukkende atmospherics. Elliot Goldenthal supporters bevinden zich aangetrokken tot dit stuk in het bijzonder.

De prachtige finale van de score bevat de meest weelderige en traditioneel orkestrale muziek en begint met Minor Soldier, een plechtige en intieme verklaring van de belangrijkste thema. Dit leidt tot Fannys Choice, een grote en een prachtig stuk krachtige drama dat blends een aantal van de belangrijkste thema's bij elkaar, waaronder Fannys thema en de ostinato voor de sheriff. Tot slot, Fanny Lye Geleverd is overspoeld met prachtige schoonheid, van de cut-glas tonen van vocale solist Grace Davidson, om de bewegende versie van Fannys thema in de strijkers, de volledig orkestrale finale, die zingt naar de hemel. De bewijskracht cue, maart tot Joy, is een soort van een middeleeuws-folk versie van Ode aan de Vreugde van Beethoven Symphony No. 9 in D Minor, compleet met barse mannenstemmen zingen hoi hoi hoi in koor. Het is fascinerend om het stuk te horen uitgevoerd op deze manier, maar het is iets van een anachronistische swizz gezien het was in 1824 geschreven, bijna 75 jaar na het jaar waarin de film werd ingesteld.

Uiteindelijk Fanny Lye Deliverd is iets van een openbaring. Voor een componist als Thomas Clay - die een professioneel componist helemaal is niet, en is beter bekend als schrijver en regisseur - te hebben geschapen een score met zoveel diepgang en creativiteit, dit veel raffinement, dit veel instrumentale specificiteit en periode nauwkeurigheid en dit veel emotie, is niets minder dan miraculeus. Er zijn hints van andere componisten stijlen hier en daar, natuurlijk, maar voor het grootste deel van de hele score klinkt fris en origineel, dat is iets wat zeldzaam is in 2020 en moet worden gevierd. Fanny Lye Deliverd is een van de beste dramatische scores van het jaar, en Thomas Clay is ver-en-away mijn koploper voor Doorbraak Composer of the Year. Doe jezelf een plezier en check this out; u zult worden weggevaagd om een ​​vergeten hoek van het Engels de geschiedenis, waar de puriteinse waarden en religieuze dogma's botsing met de toenmalige heiligschennende opvattingen over feminisme en seksualiteit in de meest interessante muzikale wijzen.

muziek gecomponeerd door Thomas Clay. Uitgevoerd door Anthony Weeden. Orkestraties door Thomas Clay en Anthony Weeden. Speciale vocale optredens van Grace Davidson. Opgenomen en gemixt door Geoff Foster. Album door Thomas Clay.

kritische - een muzikaal-geïnformeerde audienceappreciative - een publiek dat de artistieke waarde en verdienste van verschillende worksadventurous erkent - een publiek dat bereid is om te worden uitgedaagd en om nieuwe dingen uit te proberen

Deze zorgvuldig gekozen woorden van de Music Academys missie vormen de kern van de manier waarop we benaderen onze relatie met ons publiek. Het is in die geest van onderscheiding, waardering en avontuurlijkheid die wij bieden deze afspeellijsten voor u om te verkennen op uw eigen. Zorg ervoor dat u in te halen op onze vorige afspeellijsten op de Resonance Blog.

Music for brass octet - Anthony Plog

Amerikaanse componist Anthony Plog (b. 1947) was de ontvanger van de Music Academys Distinguished Alumni Award 2003. Als componist heeft de ploog geschreven in een breed scala aan genres, waaronder een cantata, twee opera's en drie kinderbedrijven. Maar veel van zijn vroegste werken zijn geschreven voor messinginstrumenten en ensembles, die zeker zinvol zijn, gezien dat ploog een traagspeler van wereldklasse is (het was als een trompetspeler die hij in 1968 de muziekacademie bijwoonde). Plots was een oprichtend lid van de Summit Messing in 1985 en was gekoppeld aan die groep, zowel als componist als een uitvoerder, al vele jaren. PLOGS Muziek voor Messing Octet is in 1987 geschreven. De opname op de afspeellijst van het werk van de drie-beweging is van een album van 1990 van PLOGS-muziek opgenomen door de Summit Brass en Saint Louis Brass Quintet.