Whats in a name Schrijven over de grenzen van de poëzie en muziek

De huidige relatie tussen poëzie en muziek, zoals ik het wat naar beneden om mijn eigen ervaring, bestaat in mijn geheugen van talloze vormen van samenwerking die ik heb gehad, in verschillende landen, met musici verstrekken instrumentale achtergrond voor mijn presentaties van j azz-and-blues- and-gospel haiku, een literair genre die ik heb gemaakt in 1992. het mysterie in die ontmoetingen, met meerdere implicaties, ligt in het feit dat een aantal van deze muzikanten niet aan me kon spreken, omdat we geen taal gedeeld; een aantal van hen zou heel weinig te betuigen aan mij in woorden, aangezien wij slechts licht een aantal gemeenschappelijke tong sprak; en in alle gevallen, maar een, ik had nog nooit de muzikant gezien vóór de dag van onze samenwerking, soms slechts enkele uren voordat de prestaties tijd.

De relatie tussen poëzie en muziek, dan, met betrekking tot de esthetische eenheid van de kunsten is, wordt harmonieuze via procedures en affiniteiten niet perfect analyseerbaar. Echter, aangezien de meeste van ons kan onze favoriete songteksten te zingen, of vind plezier in operahuizen of anderszins muzikale toepassingen van fonemen waarderen, geven we weinig aandacht aan de wegwerkzaamheden die wordt beheerst door bekende artiesten. (Langston Hughes, bijvoorbeeld, in 1927 in de Afro-Amerikaanse traditie ontwikkeld door het lezen van zijn gedichten op de achtergrond muziek van de Lincoln University Glee Club. In de daaropvolgende decennia, meer Afro-Amerikaanse dichters lezen soms hun werken begeleid door jazzmusici, onder wie Ted Joans, Amiri Baraka, Eugene Redmond, Gil Scott-Heron en Jane Cortez.)

Deze traditie snijdt met de Japanse poëzie via een observatie van de dichter Robert Hass in zijn boek The Essential Haiku: Versies van Basho, Buson, en Issa (1994). Met betrekking tot renga, een middeleeuws Japanse gedicht waaraan een aantal dichters op zijn beurt zou kunnen bijdragen door het volgen van regels, zegt hij: «Er is niets heel graag deze samenwerking en improvisatie activiteit in de westerse literaire traditie [behalve] de Amerikaanse jazz band van Die 1920 . »Hij eindigt zijn ten opzichte van«. de dichtstbijzijnde ding om Bashos hokku in het Westen in de twintigste eeuw is Louis Armstrongs solo in Tight Like That of Potato Head Blues »(307). Maar ik beschouwen vergelijkende referenties de provincie geleerden, uit wiens gelederen ik vertrok in de jaren 1980.

Terug naar de wegwerkzaamheden bereikt door deze dichters (alsmede door hun landgenoten Kenneth Patchen, Kenneth Rexroth, Jack Kerouac en Allai Ginsberg): de mijne begon in 1985, toen twee Afro-Amerikanen in Parijs, saxofonist Chansse E vanns en pianist Bobby Few, muzikaal mijn lezing van verschillende gedichten ondersteund. (Slechts tien jaar later heb ik bekennen aan hen

Kom in contact met azquotes

We kunnen niet wachten tot No One is een eiland op 23 november in St Martin Binnen Ludgate. De avond zal krachtige poëzie optredens van David Harsent en Raymond Antrobus combineren met live muziek door Holly Cullen-Davies en haar creatieve en veelzijdige prestaties project, Live Junction.

Leef Junction is een performance project opgericht door Holly in 2010 tot uitvoeringen die naadloos bewegen tussen een programma van klassiek, jazz, folk, wereld te creëren en pop muziek. Ze hebben opgetreden op Kings Place, The Vortex, Cecil Sharp House en Plush Festival Dorset. Als onderdeel van de Live-Junction, Holly zal worden vergezeld door twee andere getalenteerde muzikanten voor Niemand is een eiland. Check hun promo video hieronder voor een smaak van hun kenmerkende mix van het geluid.

OK, dus zijn technisch Gedichtendag in de U., maar dat betekent niet dat we niet moeten de muzikanten vieren we houden van elke dag van het jaar. De kunst van songwriting is geëvolueerd door de jaren heen, en terwijl je kunt stellen dat de meeste van deze muzikanten lied zijn gedichten, hebben sommige kunstenaars hun talenten speciaal gewijd aan het schrijven van poëzie, buiten de muziek.

John Lennon

Vroeg in zijn carrière, Lennon schreef twee boeken van gedichten, illustraties en korte verhalen met de titel, in zijn eigen schrijven en A Spaniard In The Works. De boeken gebruikt vrije associatie, improvisatie, woordspelingen, woord spel en andere methoden die uniek zijn voor zijn persoonlijkheid en songwriting stijl waren.

Patti Smith

Smith publiceerde haar eerste gedichten in 1972, en sindsdien heeft een aantal dichtbundels, waaronder Babel, The Coral Sea, en Patti Smith Compleet gepubliceerd: Lyrics, Reflections & Notes for the Future. Afgezien van haar muziek, is ze ook bekend om haar memoires, maar kinderen, op basis van haar relatie met Robert Mapplethorpe, die een award-winnende bestseller in 2010.

was: Leonard Cohen

Cohen voor het eerst gepubliceerd Let Us Compare Mythologies in 1956, die de eerste van zijn vele gepubliceerde dichtbundels zou zijn hele leven. Andere titels zijn Stranger Music, The Flame en Book of Longing.

Florence Welch

Welch, de frontvrouw van Florence en de Machines, bracht haar eerste dichtbundel net afgelopen zomer, Useless Magic: Lyrics en Poëzie, die illustraties, teksten en originele poëzie bevat. Ze zei dat van de reden waarom ze besloten om haar gedichten te publiceren, kan poëzie een deel van jezelf dat je niet wist te onthullen.

Bob Dylan

Dylan begon zijn carrière in de poëzie in 1966, toen hij Tarantula, een verzameling van experimentele prozagedicht schreef. Sommigen beweren dat Dylans complete song catalogus wordt beschouwd als poëzie, en zijn genie leverde hem in 2016 de Nobelprijs voor de Literatuur, waar zij de reden vermeld: Voor het hebben gezorgd voor nieuwe poëtische uitdrukkingen in de grote Amerikaanse lied traditie.

Tupac

Je ziet je zou vragen waarom de roos dat groeide van het beton had beschadigd bloemblaadjes, integendeel, we zouden al zijn vasthoudendheid te vieren, zouden we houden allemaal van haar wil om de zon te bereiken, goed, wij zijn de rozen, dit is de concrete, dit zijn mijn beschadigd bloemblaadjes, dont be me vragen waarom, vraag me hoe. #HappyBirthdayTupac

Tupac Shakur is bekend om zijn invloed in de wereld van rap, en zijn genie met woorden. Shakur opgegroeid bij Baltimore Hogeschool voor de Kunsten, waar hij studeert jazz, poëzie, acteren en ballet. Het boek, The Rose die groeide Van Beton, was een verzameling van gedichten van Shakur tussen 1989 en 1991, te beginnen toen hij 17 jaar oud was.

Joni Mitchell

Alleen het afgelopen jaar, een verzameling van ongepubliceerde Lou Reed gedichten werd uitgebracht, getiteld Do Angels Need Kapsels? Het boek ging gepaard met een 1971-opname van de Velvet Underground zanger reciteren een aantal van zijn geschriften St. Marks Church in New York City.

Jewel

Nadat hij een jonge singer-songwriter sensatie (met haar debuut album, Pieces of You, de verkoop van meer dan 12 miljoen exemplaren), Jewel nam haar het schrijven van talenten om haar eerste dichtbundel release in 1998, A Night Without Armor. De collectie werd al snel een New York Times bestseller.

Muziek en poëzie waren eens natuurlijke bedfellows, met veel gedichten worden gezongen op muziek voor entertainment op feesten en koninklijke hoven, of in de lokale tavernes. Als, zoals Walter Pater gezegd, alle kunst voortdurend streeft naar de toestand van de muziek, dan is het weinig verrassend dat zoveel dichters hebben geprobeerd om te schrijven poëzie die muzikaal is in zekere zin. Hier zijn tien van de beste gedichten over muziek, zang, dans, instrumenten, en dergelijke.

In de moderne Engels: Als de nachtegaal zingt, het bos groeien groen, blad en gras en bloeien het voorjaar in april, geloof ik. Dit gebeurt in Engeland, Bituene Lyncolne mier Lyndeseye, / Northamptoun mier Lounde (Lyndesey of Lindsey verwijst waarschijnlijk naar de Angelsaksische koninkrijk in het noorden van Engeland, wat nu East Yorkshire).

Mijn luit wakker! het uitvoeren van de laatste Labour, dat gij en ik zal verspillen, en het einde dat ik nu zijn begonnen; Want als dit lied wordt gezongen en in het verleden, Mijn luit wees stil, want ik heb gedaan. Met betrekking tot het graf om te worden gehoord waar oor is geen, zoals lood in marmeren steen, kan mijn lied haar hart zo snel doorboren; Moeten we dan zuchten of zingen of kreunen? Nee, nee, mijn luit, want ik heb gedaan ...

Hier, de Tudor dichter Sir Thomas Wyatt - doet een beroep op zijn luit - - het snaarinstrument min of meer synoniem met Tudor muziek - die als diplomaat aan het hof van koning Hendrik VIII diende om hem te helpen perfourme de laatste / Labor dat hij wenst uit te voeren. Waarom? Omdat een vrouw Wyatt heeft afgewezen: ze stoot zijn suyte en genegenheid.

Muziek horen, waarom Hearst gij muziek verdrietig? Snoepjes met snoepjes oorlog niet, vreugde lekkernijen in vreugde: Waarom lovst gij hetgeen gij receivst niet graag, Of anders receivst met plezier uw ergeren? Als het ware eendracht van goed afgestelde geluiden, door vakbonden getrouwd, beledigen Uw oor, Ze doen maar zoet berispen u, die in eenvoudigheid de delen verwart, dat gij zoudt dragen ...

In dit sonnet, die muziek begint te horen, waarom Hearst thou muziek droevig, Shakespeare probeert een jonge man om te trouwen en kinderen te overtuigen. Waarom ben je verdrietig als je muziek hoort, vraagt ​​hij? Aangezien u zelf zijn zo mooi en harmonieus muziek, waarom ben je verdrietig als je werkelijke muziek te horen? Dit is fout, Shakespeare gaat verder te argumenteren, want zoete dingen in overeenstemming moeten zijn met andere zoete dingen, blije dingen met andere vrolijke dingen - en omdat je en muziek zijn beide mooi, het is verkeerd dat je verdrietig door muziek moet worden gemaakt.

Twas at the Royal Feast, voor Perzië gewonnen door Philips Warlike Son: Aloft, in vreselijke toestand, de goddelijke held-sate op zijn keizerlijke troon. Zijn moedige leeftijdsgenoten werden geplaatst; Hun wenkbrauwen met rozen en met myrtles gebonden: (dus moeten woestijn in de armen worden gekroond.) De mooie Thais, aan zijn zijde, het is als een bloeiende Oost-bruid, in de bloem van de jeugd en de trots van de jeugd en schoonheid. Gelukkig, gelukkig, gelukkig paar! Geen maar de dappere, niemand anders dan de dappere, niemand anders dan de dappere verdient de beurs ...

Deze 1697 ode door een van de zeventiende centurys die de meeste invloedrijkste dichters waren geschreven ter ere van St Cecilias Day - Cecelia is de patroonheilige van muziek. Händel heeft later drydens woorden naar muziek ingesteld.

Beter bekend door de eerste twee lijnen, dit acht-line gedicht door een van de grootste van de romantische dichters somt een van de ware dingen samen over muziek: het vermogen om te worden herinnerd in onze herinneringen lang na het horen van het.

ik hoor amerika zingen, de gevarieerde carols die ik hoor, die van mechanica, iedereen zingende zijn zoals het blithe en sterk zou zijn, de timmerman zingt zijn aangezien hij zijn plank of straal meegaat, zingt het metselaar Klaar voor werk, of laat het werk af, de bootman zingt wat tot hem in zijn boot hoort, het deckhand zingt op het stoombootdek ...

Hoewel Whitman een pionier van het vrije vers was en vaak lange, uitgestrekte gedichten schreef, hoor ik Amerika zingen slechts elf lijnen lang, hoewel Whitman veel in die elf lijnen vermaakt. Welke betere manier om onze korte introductie tot de beste dichters van Americas te vervolgen dan met een gedicht door een van de Amerikaanse poërieren Pioneers, die de vele verschillende mensen in zijn natie en de verschillende liedjes zingen die ze zingen?

en ik gebruik vooral mijn charme op wezens die mensen schaden, de mol en pad, en newt en viper; En mensen noemen me de bonte piper. (En hier merkten ze rond zijn nek een sjaal van een sjaal van rode en gele streep, om te matchen met zijn jas van de zelf -zelfde cheque; en op de sjaals hing uiteindig een pijp; en zijn vingers, ze zaten, waren ooit dwalen alsof ongeduldig Om op deze pijp te spelen, is het zo laag gewaardeerd over zijn vesting zo oud-fangled.) ...

wat was hij aan het doen, de grote godpan, in het riet door de rivier? Het verspreiden van de ruïne en het verspreiden van verbod, bespattend en peddelen met hoeven van een geit en het breken van de gouden lelies drijvend op de draak-vlieg op de rivier ...

focussen op de Piper-God van de Griekse mythologie, Pan, dit gedicht door een van de Victoriaanse literatuur, vertelt de meest populaire dichters over hoe de God van Shepherds een fluit van het riet in een rivier vormt en begint betoverende muziek te produceren. Arthur Machen leende de titel van zijn 1894 novella de grote godpan van Barrett Brownings gedicht, waar het een aantal keren terugkeert.

Walter de la Mare, muziek. Muziek kan ons in contact brengen met het verleden - ons diepe verleden, want Walter de la Mare suggereert in dit korte gedicht. Muziek maakt de mooie dingen in de wereld zelfs lovelier en verbindt ons met de spirituele en numineuze aspecten van de wereld.

Elizabeth Bishop, ik heb muziek nodig. Dit sonnet door een van de grootste Amerikaanse dichters van de Twentieth Centurys reflecteert op de magie gemaakt door melodie, de genezingskracht die muziek heeft over onze emoties. De beelden in de sonnets sluiten Sestet is als een visuele beschrijving van de sensuele kracht van muziek, die op zijn best de traditionele zintuigen lijkt te transcenderen.

muziek en poëzie, een tijdloze relatie

de relatie tussen muziek en poëzie is zo sterk dat de eeuwen heeft overleefd. Het is uitgedaagd, ondervraagd, onderzocht, maar is nog steeds in leven om te bewijzen dat sommige obligaties moeilijk te breken zijn. Hoewel elk een autonome vorm van kunst, muziek en poëzie goed samenwerken. Ja, er is een nauwe band tussen vele vormen van kunst - dansen, schilderen, uitvoeren, architectuur, beeldhouwkunst. Het zijn allemaal vormen van expressie. Maar er is iets uniek dat poëzie en muziek verbindt, en het interessante deel is dat het al eeuwenlang doet.

wanneer muziek en poëzie voor het eerst ontmoet

Muziek heeft deel uitgemaakt van alle samenlevingen over de hele wereld tot wat het lijkt aan het begin van de tijd. Er wordt aangenomen dat muziek is ontstaan ​​in Afrika door stammen die verschillende materialen gebruikten om te creëren wat we vandaag kennen als instrumenten om geluiden te produceren. Het werd een essentieel onderdeel van elke cultuur en beïnvloed door het en alle aspecten van het leven - religie, klimaat, economische en sociale factoren, douane. Oetry, als een vorm van ritmische taal die van plan is betekenis op te roepen, was bekend vóór geschreven teksten en werd gebruikt om wetten, familiegeschiedenis, evenementen te onthouden. Onthouden en niet vergeten, werden enkele frases herhaald. De stem van de stem was ritmisch. Het is misschien, dan wanneer poëzie en muziek elkaar ontmoette. De Griekse rapsodies, de Japanse Tanka, de Chinese Shiting zijn allemaal typische voorbeelden van gezongen gedichten. Uiteindelijk verbreed de vormen en genres van poëzie en hadden ze gebruikt voor verschillende doeleinden en waren ze van verschillende lengtes, ze omvatten allemaal wat ritme - epics, hymnes, psalmen, elegies, hadiths, Suras.