Beoordeling Review Elton John Taps Wat getalenteerde vrienden voor nieuw album

Kocht een nieuw casio-toetsenbord van deze Johns-muziek die ze me in rekening brengt rond Rs. 000 met een garantie van twee jaar voor dat toetsenbord. Het antwoord van hen was goed. Verall Ik ben tevreden met hun

het is meer dan 35 jaar geleden dat Elton John met Stevie Wonder en dat is duidelijk veel te lang. Maar het wachten is voorbij: de legendes worden lid van de nieuwe Evangelie-gearomatiseerde nummerslijn, verlevendigd door Wonders Handelsmerk Harmonica en Johns Piano Work. Het is een overwinning schoot van een nummer.

het is ook een hoogtepunt van Johns 16-Trackalbum De lockdown-sessies, die de raket man uitspreidt de pandemie door te werken met een eclectische mix van artiesten, van Stevie Nicks naar Lil Nas X. Niet alles werkt, maar Het meest van het doet en krediet John voor de Supreme Musiciance om naar zijn gasten sterke punten te buigen in de muziek van elk genre.

Het album begint met het Slinky Cold Heart (Pnau Remix) - Meltende Johns Songs Kus de bruid, Rocket Man, waar de Shoorah? en offer - in een dansbop met zang door Dua Lipa. Zijn verslavende spul, en het slechte deel is dat het nummer op een bepaald moment moet eindigen.

Johannes heeft dan een twang met Brandi Carlile op eenvoudige dingen - het herhalen van een lijn over de finishlijn - en een voetstopping, 70s rockgroef met Eddie Vedder op e-ticket. Maar John is een ingetogen aanwezigheid op zowel Lil NAS XS Snijd een van mij en een cover van metallicas Niets anders doet ertoe aan met Miley Cyrus, die, blijkt, slaakt bij metalen zang.

John krijgt glamour rotsachtig en spacy op de gorillazs het roze fantoom met 6 zak, en zweeft perfect met Charlie Puth in, maar hij struikelt in een koppeling met jonge Thug en Nicki Minaj op altijd van jou, zijn piano en zang slecht passend dit voertuig. En schoonheid in de botten, een duet met Country Singer Jimmie Allen, is plat omdat het lied zwakke thee is.

John Rights zelf op de driving Tune Gestolen Auto met Stevie Nicks, Duetten prachtig met Rising Star Rina Sawayama op het verkozen album en het album eindigt op een aangrijpende nota met ik ga je niet missen, zijn Pro Tools Collaboration met het late Glen Campbell, die in 2017 stierf. Ik ben nog steeds hier / en toch ben ik weg, Campbell zingt terwijl John op de een of andere manier de ultieme finishlijn overstijgt. Lang kan hij rennen.

meer van de Star & Partners

John Clayton Mayer (May-ər; geboren op 16 oktober 1977) is een Amerikaanse zanger, songwriter en gitarist. Geboren en opgevoed in Fairfield County, Connecticut, Mayer volgde Berklee College of Music in Boston, maar links en verhuisde naar Atlanta in 1997 met Clay Cook. Samen vormden ze een kortstondige tweemanige band genaamd Lo-Fi Masters. Na hun splitsing bleef Mayer lokale clubs spelen, met het verfijnen van zijn vaardigheden en het verkrijgen van een volgende. Na zijn uiterlijk op een zuidwestend festival in 2001, werd hij ondertekend aan bewaarde records en uiteindelijk aan Columbia-records, die zijn eerste uitgebreide afspeelside brachten. Zijn volgende twee studio-albums-kamer voor vierkanten (2001) en zwaardere dingen (2003) -Performeerden in de handel in de handel, het bereiken van multi-platinumstatus. In 2003 won hij de Grammy Award voor de beste mannelijke pop vocale prestaties voor zijn single "Je lichaam is een wonderland".

In 2005 was Mayer weggenomen van de akoestische muziek die zijn vroege records kenmerkte en begon met het uitvoeren van de blues en rockmuziek die hem oorspronkelijk als muzikant had beïnvloed. Hij werkte samen met blues-artiesten zoals B. B. King, Buddy Guy en Eric Clapton. Het vormen van het John Mayer Trio, bracht hij een live-album uit, probeer!, In 2005 en zijn derde studio-album Continuüm in 2006. Beide albums kregen positieve recensies en Continuum verdiende Mayer A 2007Grammy Award voor Best Pop Vocal Album. Hij won ook de beste mannelijke pop vocale prestaties voor "wachten op de wereld om te veranderen". Dat album werd gevolgd door Battle Studies in 2009, een terugkeer naar POP, met een Battle Studies World Tour.

Na het hebben van verschillende controversiële incidenten met de media, trok Mayer zich terug uit het openbare leven in 2010 en begon te werken aan zijn vijfde studio-album, geboren en verhoogd, dat inspiratie van de POP-muziek van de jaren 1970 van Laurel Canyon. De ontdekking van een granuloma op zijn vocale koorden vertraagde echter de release van het album tot mei 2012 en dwong hem de geplande tournee te annuleren. Het album kreeg een algemeen gunstige ontvangst, maar was minder commercieel succesvol dan zijn vorige werk. Mayer begon op te treden als zanger weer in januari 2013 en dat jaar verscheen zijn zesde studioalbum, Paradise Valley, die country muziek invloeden verwerkt. In 2014 had hij in totaal meer dan 20 miljoen albums wereldwijd verkocht. Zijn zevende album, The Search for Everything, een los conceptalbum gebaseerd op het thema van een romantische break-up, werd uitgebracht in 2017. Mayer bracht zijn laatste album Sob Rock, geïnspireerd door de jaren 1980 soft rock muziek, in juli 2021.

In 2015, drie voormalige leden van de Grateful Dead samen met Mayer en twee andere muzikanten de band Dead & Company te vormen. Het is de laatste van een aantal reünies van overlevende leden van de band sinds de dood van Jerry Garcia's in 1995. De band actief blijft en de tours zijn goed ontvangen.

Mayer's secundaire carrière bezigheden uit te breiden tot televisie hosting, komedie, en het schrijven; hij columns voor tijdschriften auteur zoals Esquire. Hij ondersteunt verschillende oorzaken en trad op in liefdadigheid voordelen. Hij is een horloge liefhebber (met een verzameling hij waarden in de "tientallen miljoenen" dollars), wat bijdraagt ​​aan het horloge website Hodinkee, en is op de jury in de Grand Prix d'Horlogerie de Genève.

Vroege leven

Mayer werd geboren op 16 oktober 1977 in Bridgeport, Connecticut. Zijn vader, Richard Mayer (b. 1927), was een high-schoolhoofd, en zijn moeder, Margaret (née Hoffman; b. 1947), was een middelbare school Engels leraar. Hij groeide op in de omgeving van Fairfield, het middelste kind tussen de oudere broer Carl en jongere broer Ben. Zijn vader is joods, en Mayer heeft gezegd dat hij betrekking heeft op het Jodendom. Als een lagere school student, Mayer werden goede vrienden met toekomstige tennisster James Blake, en ze speelden Nintendo samen weekdag 's middags na school voor drie jaar. Hij studeerde aan het Center for Global Studies bij Brien McMahon High School in Norwalk voor zijn ondergeschikt jaar (toen bekend als het Center for Japanese Studies in het buitenland, een magneet programma voor het leren van Japans).

Toen Mayer 17 was, werd hij getroffen door hartritmestoornissen en werd in het ziekenhuis voor een weekend. Nadenken over het incident, Mayer zei: "Dat was het moment dat de schrijver in mij is geboren", en hij schreef zijn eerste teksten van de avond dat hij het ziekenhuis verliet. Kort daarna begon hij leed aan paniekaanvallen, en zegt dat hij vreesde dat u een psychiatrische instelling in te voeren. Hij blijft een dergelijke episodes met anti-angst-medicatie te beheren.

carrière

Mayer beschouwd overslaan college om muziek voort te zetten, maar zijn ouders raadde hem dit. Hij schreef aan het Berklee College of Music in 1997 op de leeftijd van 19. Op aandringen van zijn college vriend Clay Cook, vertrokken ze Berklee na twee semesters en verhuisde naar Atlanta; daar, vormden ze een twee-man band genaamd LoFi Masters, en begon op te treden in de plaatselijke koffiehuizen en club locaties, zoals Eddie's Attic. Volgens Cook, ervaren ze muzikale verschillen als gevolg van Mayer's verlangen om meer te bewegen in de richting van popmuziek. De twee uit elkaar gingen en Mayer begonnen aan een solocarrière.

Met de hulp van de lokale producent en ingenieur Glenn Matullo, Mayer registreerde de onafhankelijke EPInside Wants Out. De EP bevat acht nummers met Mayer op lead vocals en gitaren. Voor het openingsnummer, "Back To You", een volledige band werd ingelijfd, met inbegrip van het EP co-producer David "Dela" Labruyère op bas gitaren. Cook had mede-geschreven veel van songs van het album, met inbegrip van haar eerste commerciële single release, "No Such Thing"; echter, zijn enige bijdrage aan de performance werd backing vocals op het nummer "comfortabel".

Major label en commercieel succes

Mayer en Labruyère uitgevoerd heel Georgië en de nabijgelegen landen. Ook, zoals zijn carrière viel samen met de toenmalige ontluikende internet muziekmarkt, Mayer geprofiteerd van een online volgende. Mayer kwam onder de aandacht van Gregg Latterman bij Aware Records door middel van een kennis van Mayer's, een advocaat, die op de hoogte zijn EP gestuurd. In het begin van 2001, na verwerking van hem in Aware Festival concerten en zijn liedjes op Aware compilaties, Aware vrijgegeven Mayer's internet-only album, Room For Squares. Gedurende deze tijd, Aware sloot een deal met Columbia Records, dat gaf Columbia eerste pick in de ondertekening van Aware kunstenaars. In september, Columbia geremixed en opnieuw uitgebracht Room For Squares. Als onderdeel van de major label "debuut", werd het album artwork bijgewerkt, en de track "3x5" werd toegevoegd. De re-release opgenomen herwerkte studio versies van de eerste vier nummers van Inside Wants Out.

Tegen het einde van 2002 Room for Squares had meerdere radio hits, waaronder "No Such Thing", "je lichaam is een Wonderland" en "Waarom Georgia" voortgebracht. Het kreeg ook de algemene lof kritisch, en Mayer trok vergelijkingen met Dave Matthews. In 2003, Mayer won een Grammy voor Best Male Pop Vocal Performance for "Your Body Is een Wonderland". In zijn acceptatietoespraak merkte hij op: "Dit is heel snel, en ik beloof het in te halen." Hij verwees ook naar zichzelf als zijnde 16, een opmerking die veel mislukte om te betekenen dat hij op dat moment 16 jaar oud was.

Mayer bracht Mayer een live-cd en dvd van een concert in Birmingham, Alabama, getiteld een getiteld van een gegeven donderdag, die liedjes eerder niet opgenomen, zoals "Man aan de zijkant", "iets mis", en " Bedekt met regen ". Commercieel, het album piekte op nummer 17 op het Billboard 200-grafiek. De bijbehorende dvd-afgifte ontving conservatief - hoewel consistent-lof, met critici verscheurd tussen zijn pop-idolafbeelding, en (op dat moment) opkomende gitaarbesluiten. Erik Crawford van Allmusic vroeg: "Is [Mayer] de consumpole gitaarheld voorbeeld wanneer hij een cover speelt van Stevie Ray Vaughan's 'Lenny', of is hij de tiener idool die de pubescente meisjes gil '? " Die zomer ging Mayer op de weg met het tellen van kraaien in een tour die 42 datums tussen 7 juli en 2.

verandering in muzikale richting gespannen

Al in 2002 zei Chris Willman met entertainmentwekelijks dat Mayer "meer historisch slimme en meer ambitieuze was dan je zou raden van de ongedwongen ernst van [kamer voor] vierkanten". Mayer werd echter grotendeels geassocieerd met de volwassen hedendaagse en singer-songwriter-genres. Fame liet hem toegang tot zijn vroege invloeden, en hij begon samen te werken met blues- en jazzartiesten. Hij begeleidde Buddy Guy in een concert in het Irving Plaza in december 2003. Hij toerde met Jazz Pianist Herbie Hancock, inclusief een show op het Muziekfestival van Bonnaroo. Hij presteerde ook op commerciële releases, namelijk, met Eric Clapton (thuis, kruispunt gitaarfestival), Buddy Guy (breng ze in), John Scofield (dat is wat ik zeg) en B.. Koning (80). Hoewel Mayer zijn reputatie als singer-songwriter behoudt, kreeg hij distinctie als gitarist.

Na het sluiten van zijn zwaardere dingen, begon Mayer met kunstenaars te werken, inclusief die van andere genres van muziek. Zijn stem werd gesampled op het liedje "Go" door rapper gewone, en hij verscheen op een verborgen spoor genaamd "Bittersweet poëzie" van de Afstuderen van het Kanye West-album. [B] De samenwerkingen trokken lof van Rap Heavyweights Jay-Z en Nelly. Toen hij wordt gevraagd naar zijn aanwezigheid in de Hip Hop-gemeenschap, zei Mayer: "Het is nu geen muziek. Dat is waarom, voor mij, Hip-Hop is waar Rock vroeger vroeger is."

Rond deze tijd kondigde Mayer aan dat hij "Sluiting op akoestische gevoeligheid". In het voorjaar van 2005 vormde Mayer het John Mayer-trio met bassist Pino Palladino en drummer Steve Jordan, van wie hij had ontmoet via studiosessies. De trio gecombineerde blues en rockmuziek. In oktober 2005 openden ze voor de glooiende stenen en die november een live album heeft gebeld, PROBEREN! De band nam medio 2006 een pauze.

Mayer's derde studio-album, getiteld Continuüm, werd vrijgegeven op 12 september 2006, geproduceerd door Mayer en Steve Jordan. Mayer suggereerde het album was bedoeld om blues en pop te combineren. In die ader proberen twee van de nummers van zijn trio-release! - "gieren" en "zwaartekracht" - opgenomen op continuüm. Ondanks zijn opwinding, in een glooiende steengesprek, herinnerde Mayer dat na voormalige Columbia Records Head Don Ienner Ponded Continuüm, hij kort beschuldigd als stoppen met muziek en het bestuderen van design fulltime.

De eerste single van het continuüm was "Wachtend op de wereld om te veranderen", die debuteerde op de Ron en Fez-show. Het nummer was de derde meest gedownloade song van de week op de iTunes-winkel na de release op 11 juli 2006 en debuteerde op nummer 25 op het Billboard Hot 100-diagram. Op 23 augustus 2006 debuteerde Mayer het hele album op het Radio Station Star 98 van Los Angeles., Het aanbieden van commentaar op elke track. Een volgende versie werd de volgende dag vrijgegeven op de Clear Channel Music-website als streaming Sneak Preview. Op 21 september 2006 verscheen Mayer op CSI: Crime Scene Investigation, spelen "Wachtend op de wereld om te veranderen" en "langzaam dansen in een brandende kamer". Het nummer "Gravity" was te zien in de televisieserie House, in de aflevering "Cane & Citre" en Numb3Rs. Hij nam een ​​sessie op voor het Britse programma live van Abbey Road bij Abbey Road Studios op 22 oktober 2006.

Op 7 december 2006 werd Mayer genomineerd voor vijf Grammy Awards, inclusief album van het jaar. Het trio kreeg een nominatie voor het proberen!. Hij won twee: Best POP-nummer met vocaal voor "Wachtend op de wereld om te veranderen" en het beste popalbum voor continuüm. Mayer Remixed een akoestische versie van zijn single "Wachtend op de wereld om te veranderen" met vocale toevoegingen van mede-muzikant Ben Harper. Ter voorbereiding op continuüm had Mayer de dorpsrecorder geboekt in Los Angeles om vijf akoestische versies van zijn liedjes op te nemen met veteraan Musician Robbie McIntosh. Deze opnames werden de dorpsessies, een EP vrijgelaten op 12 december 2006. Zoals gebruikelijk hield Mayer toezicht op het kunstwerk. De initiële Noord-Amerikaanse continuum-tour eindigde op 28 februari 2007, met een show in Madison Square Garden die de New York Post beschreef als "Career-Probleem".