Nummer en worstel de internationale

Deze website gebruikt een beveiligingsservice om zichzelf te beschermen tegen online aanvallen. De actie die u zojuist hebt uitgevoerd, heeft de beveiligingsoplossing geactiveerd. Er zijn verschillende acties die dit blok kunnen activeren, inclusief het indienen van een bepaald woord of de uitdrukking, een SQL-opdracht of misvormde gegevens.

wat kan ik doen om dit op te lossen?

Luister online naar Icebreaker Lenin. Icebreaker Lenin is het taallied van Annengels en wordt gezongen door we als koningen. Icebreaker Lenin, van het album USSR 1926, werd in het jaar 2015 uitgebracht. De duur van het nummer is 5:46. Download Engelse liedjes online vanuit Jiosaavn.

download een moderne browser:

Dit is de eerste aflevering van wat bedoeld is om een ​​serie te zijn op de rijke linkse muzikale traditie. Naast het overbrengen van de geest van generaties voorbij in hun strijd tegen kapitaal, behouden de liedjes hopelijk ook esthetische waarde. YouTube-links worden aan het einde van het artikel gegeven, zodat de lezer ze kan waarderen zoals ze bedoeld waren - met de oren.

er is geen andere plaats om te beginnen in een linkse cultuurmuziekserie dan de internationale. Het is de originele linkse anthem, geëerd door socialisten, anarchisten en vooral communisten. Er zijn versies van het nummer in honderden talen en muziekstijlen.

Russias Socialist Leader Lenin schreef in 1913: in welk land een klasse-bewuste werknemer zichzelf vindt, waar het lot hem ook kan werpen, hoe hij ook een vreemde kan voelen, zonder taal, ver van zijn geboorteland, ver van zijn geboorteland, Hij kan zelf kameraden en vrienden vinden door het vertrouwde refrein van de internationale.

één auteur nadenken: degenen die het zingen, weten er niets aan, en zijn bekend met alleen het eerste vers en het koor, maar voelt maar een sterk gevoel van internationale eenheid. Waarom bleek het zowel zo duurzaam als inspirerend?

de woorden werden in 1871 geschreven door de Frenchman Eugène Pottier. Het jaar is geen toeval - slechts enkele maanden eerder, de werknemers van Parijs hadden kracht gemaakt en de gemeente Parijs gevormd. Een paar maanden hadden de werkende mensen van Parijs een egalitair economisch en politiek systeem ontwikkeld, voordat ze bruut zijn neergelegd door het leger, in collusie met de buitenlandse krachten waarmee Frankrijk in oorlog was geweest. Het was de eerste ervaring met werkklasse met werkklasse, en het bewees dat de Naysayers verkeerd - werknemers macht en het socialisme waren geen utopische fantasie; Zo samenleving zou kunnen bestaan.

Uit de gemeente kwam Eugène Pottier, een werkend persoon met een reputatie als een dichter die op een paar kleine leiderschapsposities was gestegen. Hij ontsnapt aan de bloedige vergelding, maar werd gedwongen om te verbergen. Op de vlucht en in angst voor zijn leven, heeft hij Linternationale. Dit geeft het nummer de kracht - het vertegenwoordigt de echte ervaring met werkende mensen in strijd.

Debout, Les Damnés de la Terre / Rise, Verdamd van de Earth Debout, Les Forçass de la Faim / Rise, Gevangenen van Hunger La Raison Tonne en Son Cratère, / Reden Thunders in zijn vulkaan CEST Léruption de la Fin / Dit is de uitbarsting van het einde du Passé Faisons Table Rase, / laten we een schone lei van het verleden maken Foule ESCLAVE, Debout, Debout, / Enslaved Masses, ontstaan, ontstaan ​​Le Monde VA-wisselaar De Base / the World gaat veranderen De stichting nous ne sommes rien, soyons tout / we zijn niets, we zullen alles zijn

CHORUS: CEST LA LUTTE FINALE / DIT IS DE FINALE STRIJD GROUPONS-NOUSE, ET DEMAIN, / GROUP SAMEN, EN MORGEN LINERNATIONALE, / DE INTERIONALE SERA LE-genre Humain. / Zal het menselijk ras zijn

IL NEST PAS DE SAUVEUR SUPRêMES, / Er zijn geen hoogste saviors Ni Dieu, Ni César, Ni Tribun, / noch God, noch Caesar, noch Tribune-producteurs Sauvons-nous nous-mêmes / producenten, laat ons onszelf Décrétons redden Le Salut commun / decreet De gewone redding pour que le voleeur rende kloof, / zodat de dief giet tirer lesprit du cachot, / om de geest te bevrijden van zijn cel soufflons nous-mêmes notre forge, / laat ons de smederij zelf kantelen le fer tant quil est chaud / staking terwijl de ijzers heet

létat comprimes et loi triche, / de staat onderdrukt en de wet cheats limpôt saigne le malheureux; / Belastingbladen De ongelukkige NUL Devoire Ne Simpose Au Riche, / Geen plicht wordt opgelegd aan de Rich Le Droit du Pauvre Est Un Mot Creux. / Het recht van de armen is een holle frase Cest assez Languir en tutelle, / Enough wegkwijnen in hechtenis Légalité veut dautres lois: / Gelijkheid wil andere wetten «Pas de droits sans devoirs, dit-elle, / geen rechten zonder plichten ze zegt Égaux , pas de devoirs sans droits! » / Ook geen plichten zonder rechten

Hideux dans leur apothéose, / Afschuwelijke in hun apotheose Les rois de la mine et du rail, / De koningen van de mijn en de rail Ont-ils jamais fait Autre Chose, / Hebben ze ooit iets gedaan Que dévaliser le travail ? / Than stelen werk? Dans les coffres-forts de la bande, / Binnen in de kluizen van de bendes Ce Quil A créé sest fondue. / Wat voor werk heeft gemaakt, wordt gesmolten En décrétant quon le lui rende, / door het bestellen van dat ze geven het terug Le peuple ne veut que son dû. / De mensen willen alleen hun recht

Les Rois nous saoulaient de fumées, / De koningen maakte ons dronken van dampen Paix entre nous, guerre aux Tyrans / Peace onder ons, oorlog om de tirannen Appliquons la Grève aux armées, / Laat de legers gaan staken Crosse en lair et rompons les rangs / Aandelen in de lucht, en break gelederen Sils sobstinent, CES cannibales, / Als deze kannibalen aandringen A faire de nous des Héros, / On maakt helden van ons Ils sauront bientôt que nos balles / Ze zullen snel genoeg weten dat onze kogels sont pour nos propres généraux. / Zijn voor onze eigen generaals

Ouvriers, Paysans, nous sommes / Arbeiders, boeren, we zijn Le grand parti des travailleurs; / De grote partij van de arbeiders La terre nappartient quaux hommes, / De aarde behoort alleen aan mannen Loisif ira loger ailleurs. / De stationair zal gaan wonen elders Combien de nos stoelen se repaissent / Hoeveel van ons vlees hebben ze verteerd Mais si les corbeaux, les Vautours, / Maar als deze raven, deze gieren Un de ces metten disparaissent, / Verdwijnen een dezer dagen Le soleil brillera toujours / De zon zal voor altijd schijnen

De vraag van de modernisering van het lied, zodat de taal minder archaïsch en meer een afspiegeling is van de huidige linkse politiek heeft sterke emoties uitgelokt. Voor sommigen kan dit alleen maar betekenen saboteren zijn ideologie. Voor anderen, betekent dit dat het houden van de krachtige lied relevant.

Bijdrager

De stad Haparanda, 700 mijl ten noorden van Stockholm, is een eenzame vlek van de beschaving in de uitgestrekte toendra van het Zweedse Lapland. Het was ooit een bloeiende buitenpost voor de handel in mineralen, bont en hout, en de belangrijkste noordelijke kruispunt in Finland, aan de overkant van de rivier de Torne. Op een koude en wolkenloze oktober 's middags, ik stapte uit de bus na een twee uur rijden van Lulea, de laatste halte op de passagierstrein van Stockholm, en benaderde een toeristische stand binnen het Haparanda busstation. De manager schetste een wandeling, die mij langs de noordelijke IKEA winkel in de wereld, en vervolgens onder een vier-baans snelweg en langs de Storgatan, of de hoofdstraat. Verspreid tussen de betonnen woonblokken waren overblijfselen van de steden rustieke verleden: een houten-shingle handelshuis; de Stadshotell, een eeuwenoude herberg; en Handelsbank, een Victoriaanse structuur met koepels en gebogen grijze leien dak.

Ik volgde een zijstraat naar een met gras begroeide esplanade aan de oevers van de Torne. De overkant van de rivier in Finland de witte koepel van de 18e-eeuwse Alatornio kerk steeg meer dan een bos van berken. In het heldere licht nabij de schemering liep ik naar het station, een monumentaal neo-klassieke bouwstenen. Binnen de wachtkamer vond ik wat Id al op zoek naar een bronzen plaat gemonteerd op een blauwe tegel muur: Hier Lenin doorgegeven via Haparanda op 15 april 1917 op zijn weg uit ballingschap in Zwitserland naar Petrograd in Rusland.

Vladimir Iljitsj Lenin, samen met 29 andere Russische ballingen, een Pool en een Zwitser, was op weg naar Rusland om te proberen de macht te grijpen van de overheid en verklaren een dictatuur van het proletariaat, een zin bedacht in het midden 19e eeuw en van Karl Marx en Friedrich Engels, de oprichters van het marxisme aangenomen. Lenin en zijn collega-ballingen, revolutionairen, waaronder zijn vrouw, Nadezhda Kroepskaja, had een trein stapte in Zürich, gekruist Duitsland, bezocht de Oostzee met de veerboot en gereden 17 uur per trein van Stockholm naar deze uithoek van Zweden.

Ze huurden paarden getrokken sleeën aan het hoofd over de bevroren rivier naar Finland. Ik herinner me dat het nacht was, Grigori Zinovjev, een van de ballingen reizen met Lenin, zou schrijven in een autobiografie. Er was een lange dunne strook van sleeën. Op elke slee waren twee personen. Spanning als [we] benaderden de Finse grens bereikt zijn maximale .. ladimir Iljitsj was uiterlijk kalm. Acht dagen later, zou hij Sint-Petersburg, dan Russen kapitaal, maar wel bekend als Petrograd bereiken.

Lenins reis ondernomen 100 jaar geleden in april, in gang gezet gebeurtenissen die voor altijd zou veranderen geschiedenis en worden nog steeds gerekend met de huidige-, dus ik besloot om zijn schreden terug te keren, nieuwsgierig om te zien hoe de grote bolsjewistische gestempeld zichzelf op Rusland en de landen verder ging hij door langs de weg. Ik wilde ook een deel van wat Lenin ervaren voelen als hij snelde naar zijn bestemming. Hij reisde met een entourage van revolutionairen en parvenu's, maar mijn metgezel was een boek Ive lang bewonderd, om de Finland Station, Edmund Wilsons magistrale 1940 geschiedenis van het revolutionaire denken, waarin hij beschreef Lenin als dynamische bekroning van 150 jaar van de radicale theorie. Wilsons titel verwijst naar de Petrograd depot, een beetje sjofel stucwerk station, rubber grijs en bezoedelde roze, waarin Lenin stapte uit de trein die hem uit Finland had verricht om de wereld te herscheppen.

Als het gebeurt, de honderdste verjaardag van Lenin noodlottige reis komt net als de Russische vraag, want het zou kunnen worden genoemd, steeds dringender is gegroeid. President Vladimir Poetin heeft zich de laatste jaren als een militaristische autoritaire bedoeling op de wederopbouw van Rusland als wereldmacht. U..-Russische betrekkingen zijn meer beladen dan in decennia.

De zon ging onder als ik mijn weg in de richting van het busstation naar mijn rit over de brug naar Finland te vangen gemaakt. Ik huiverde in het Noordpoolgebied chill als ik liep langs de rivier Lenin was overgestoken, met de oude kerktoren weerkaatst het kalme water in de vervagende roze licht. Bij de terminal café, bestelde ik een bord-haring verkeerd geïdentificeerd door de serveerster als walvissen en zaterdag in de toenemende duisternis, totdat de bus trok, in een alledaagse echo van Lenins gevaarlijke reis.

Vladimir Ilyich Ulyanov werd geboren in 1870 in een middenklasse gezin in Simbirsk (nu Ulyanovsk), aan de rivier de Wolga, 600 mijl ten oosten van Moskou. Zijn moeder was goed opgeleide, zijn vader de directeur van basisscholen voor Simbirsk provincie en een man van hoge karakter en het vermogen, Wilson schrijft. Hoewel Vladimir en zijn broers en zussen opgegroeid in comfort, de armoede en onrecht van keizerRusland woog zwaar op hen. In 1887 zijn oudere broer, Alexander, werd opgehangen in St. Petersburg voor zijn betrokkenheid bij een samenzwering te vermoorden Tsaar Alexander III. De uitvoering geharde jonge Vladimir, zei dat zijn zus, Anna, die in ballingschap voor ondermijning zou worden gestuurd. Vladimirs high-schoolhoofd klaagde dat de tiener had een verre manier, zelfs met mensen die hij kent en zelfs met de meest superieure van zijn klasgenoten.

Kort na zijn terugkeer uit Siberië, Lenin vluchtte in ballingschap in West-Europa. Met uitzondering van een korte periode terug in Rusland zijn, bleef hij uit het land tot 1917. De overgang van Praag naar Londen naar Bern, het publiceren van een radicale krant genaamd Iskra (Vonk) en proberen om een ​​internationale marxistische beweging te organiseren, Lenin aangelegd zijn plan om transformeren Rusland uit een feodale maatschappij tot een moderne arbeiders paradijs. Hij betoogde dat de revolutie zou afkomstig zijn van een coalitie van boeren en fabrieksarbeiders, de zogenaamde proletariaat onder leiding altijd door professionele revolutionairen. Er moet vooral worden besteed aan het verhogen van de werknemers op het niveau van revolutionairen, Lenin schreef in zijn manifest Wat moet er gebeuren? Het is helemaal niet onze taak om af te dalen naar het niveau van de werkende massa's.

Ik maakte mijn weg naar de Altstadt, een cluster van middeleeuwse steegjes die opstaan ​​uit de steile oevers van de rivier de Limmat. De Spiegelgasse, een smalle geplaveide lane, jogt bergopwaarts vanaf de Limmat, slingert langs de Cabaret Voltaire, een café werd opgericht in 1916 en, in veel accounts, omschreven als de geboorteplaats van het dadaïsme en gemorst in een lommerrijke plein gedomineerd door een stenen fontein. Hier vond ik Number 14, een vijf verdiepingen tellende gebouw met een puntdak op het dak en een gedenkplaat aangebracht op de beige gevel. De legende, in het Duits, verklaart dat vanaf 21 februari 1916, tot en met 2 april 1917, dit was het huis van Lenin, de leider van de Russische revolutie.

Vandaag is de Altstadt is Zurichs meest toeristische wijk, vol met cafés en cadeauwinkels, maar toen Lenin hier woonde, het was een down-and-out kwartaal zwierf door dieven en prostituees. In haar herinneringen aan Lenin, beschreven Kroepskaja hun huis als een groezelige oud huis met een stinkende binnenplaats met uitzicht op een worst fabriek. Het huis had een pluspunt, Kroepskaja herinnerde: De eigenaren waren een arbeidersgezin met een revolutionair vooruitzichten, die de imperialistische oorlog veroordeeld. Op een gegeven moment hun hospita riep, De soldaten moeten hun wapens zich tegen hun regeringen! Daarna schreef Kroepskaja, zou Iljitsj niet horen van een verhuizing naar een andere plaats. Vandaag is dat rundown rooming huis is gerenoveerd en beschikt over een trinket winkel op de begane grond die alles verkopen van veelkleurige Lenin bustes tot lavalampen.

Lenin bracht zijn dagen door met het karnen van tracten in de leeszaal van de centrale bibliotheek van Zürichs en speelde, thuis, host aan een stroom van collega-ballingen. Lenin en Krupskaya namen de ochtend wandelen langs de Limmat en, toen de bibliotheek op donderdagmiddag was gesloten, wandelde de Zürichberg ten noorden van de stad op en neemde een aantal boeken en twee bars van notenchocolade in blauwe wrappers op 15 centimes.